Internat przy naszym Ośrodku jest oświatową placówką publiczną prowadzioną Salezjańska Inspektoria z siedzibą we Wrocławiu. Internat ze względu na realizowane wobec osób niepełnosprawnych zadania jest włączony do struktur Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Salezjańskim Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Tarnowskich Górach. W internacie zamieszkują osoby z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego (w tym niepełnosprawne), pobierające naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej Specjalnej (w zawodach drukarz-grafika komputerowa oraz kucharz małej gastronomii), a także w klasach integracyjnych Salezjańskiego Zespołu Szkół (Gimnazjum, Liceum Ogólnokształcące, Technikum Ekonomiczne). Wszystkie w/w szkoły i internat znajdują się na terenie jednego obiektu (Salezjańskiego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego). Ponadto nasi wychowankowie mogą uczestniczyć w rehabilitacji w Poradni Rehabilitacyjnej, świadczącej usługi w ramach umowy z NFZ i również mieszczącej się w naszym Salezjańskim Ośrodku. Cele pracy w internacie są zgodne z ogólnymi założeniami projektu wychowania młodzieży wyznaczonego we wrocławskiej Inspektorii salezjanów oraz preferowanymi w Europie kierunkami związanymi z kształceniem, wychowaniem i rehabilitacją osób niepełnosprawnych. Podstawowe założenia pracy pedagogicznej przewidują: kształtowanie osobowości młodego człowieka; wsparcie w czasie edukacji szkolnej i pozaszkolnej; pogłębianie świadomości społecznej, problemów społecznych, umiejętności orientacji politycznej i określania swoich poglądów; wyrabianie poczucia solidarności europejskiej; kształtowanie postaw proekologicznych; tworzenie prawidłowych warunków pro-zdrowotnych; wdrażanie do poznawania i tworzenia kultury; wychowanie religijne. Głównym celem naszej działalności jest rozwijanie autonomii ucznia niepełnosprawnego poprzez jego personalizację, socjalizację, o także w ramach posiadanych przez niego realnych możliwości, wyposażenie go w takie umiejętności, aby: mógł porozumiewać się z otoczeniem w najpełniejszy sposób; zdobył maksymalną niezależność życiową w zakresie zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych; był zaradny w życiu codziennym odpowiednio do własnego, indywidualnego poziomu sprawności i umiejętności; mógł uczestniczyć w różnych formach życia społecznego na równi z innymi członkami danej zbiorowości, znając i przestrzegając ogólnie przyjętych norm współżycia społecznego, przy zachowaniu prawa do swojej indywidualności.