30 listopada 2019 r. radca regionu Europa Środkowo-Północna ks. Tadeusz Rozmus zakończył wizytację nadzwyczajną w inspektorii chorwackiej pw. św. Jana Bosko końcowym spotkaniem w Domu inspektorialnym, który znajduje się w Knežija, dzielnicy Zagrzebia. Uczestniczyło w nim 35 salezjanów z różnych części Chorwacji, a także z Bośni i Hercegowiny.

Wizytacja, którą przeprowadził ks. Rozmus w imieniu Przełożonego Generalnego, rozpoczęła się 26 października w tym samym mieście. W czasie pięciu tygodni, jakie spędził radca regionalny w tej inspektorii, tenże odwiedził wszystkie domy salezjańskie, spotykając się z salezjanami, członkami Rodziny Salezjańskiej i świeckimi współpracownikami, a poza tym z licznymi ludźmi młodymi ze szkół, parafii i oratoriów. 

W swoim końcowym wystąpieniu ks. Rozmus podziękował ks. inspektorowi Tihomirowi Šutalo, członkom Rady inspektorialnej, dyrektorom i wszystkim współbraciom, a zwłaszcza tym, którzy przygotowali tę wizytację na poziomie inspektorialnym, jak również we wspólnotach lokalnych, przedstawiając w transparentny sposób główne aspekty działalności wychowawczo-duszpasterskiej.

W kontekście pytania “Quo vadis, Inspektorio chorwacka?” radca przedstawił w sposób obiektywny i globalny sytuację inspektorii. Podkreślił znaczenie formacji początkowej i jej wzmocnienia, zaznaczając, że chodzi tu o kwestię kluczową, która znajduje swoje odzwierciedlenie w opatrznościowym wzroście liczby powołań, docenieniu salezjańskich publikacji, dobrze ukierunkowanym duszpasterstwie młodzieżowym, ze szczególnym uwzględnieniem opcji na rzecz ubogiej młodzieży.

Zaznaczył również, że konieczna jest reorganizacja obecnych placówek i stworzenie nowych, typowo salezjańskich. Wśród zaleceń znalazły się następujące: bardziej aktywna współpraca na poziomie międzynarodowym w ramach “Projektu Europa”, troska o powołania misyjne, przejrzyste zarządzanie środkami materialnymi, fachowość i solidarność w dążeniu do osiągnięcia samowystarczalności ekonomicznej dzieł.

Mówiąc o przyszłości inspektorii, zaproponował konkretne strategie i projekty zarówno na poziomie osobistym, jak i wspólnotowym, zalecając także zainwestowanie w jakość życia braterskiego, na polu formacyjnym i duszpasterstwa młodzieżowego. 

W drugiej części spotkania zgromadzeni salezjanie, w małych grupach, zgłębiali niektóre uwagi i specyficzne aspekty, na które wskazał ksiądz radca.